اعتماد کن
به جوجه ای که
تازه از آشیانه پریده
به نهال نازکی که
زیر سر سنگ روییده
اعتماد کن
به کبوتر سپید با شاخه ای زیتون
به بزرگی صمیمیت دستهای کوچک
به ترانه طپشهای قلب عاشق
به گونه های خیس شوق
به ساقه های ظریف خیال
به خانه رنگی رویا
به پرواز اندیشه
به شورش دل
اعتماد کن
به پیله پروانه
به آرامش دانه
به صبوری ریشه
به سخاوت خاک
به دوستی باران
به عظمت قطره
به معجزه آب
منوچهر مرعشی
25-04-2009
به جوجه ای که
تازه از آشیانه پریده
به نهال نازکی که
زیر سر سنگ روییده
اعتماد کن
به کبوتر سپید با شاخه ای زیتون
به بزرگی صمیمیت دستهای کوچک
به ترانه طپشهای قلب عاشق
به گونه های خیس شوق
به ساقه های ظریف خیال
به خانه رنگی رویا
به پرواز اندیشه
به شورش دل
اعتماد کن
به پیله پروانه
به آرامش دانه
به صبوری ریشه
به سخاوت خاک
به دوستی باران
به عظمت قطره
به معجزه آب
منوچهر مرعشی
25-04-2009
۱ نظر:
شاعر گرامی
ساده و روان و پاک کفتید از این کلمه مقدس که در صندوقچه ها ی انسانهای آسمان به دست دفن گردیده
روشنی شعرتان به قلب زمین دست می کشدو فریاد شعرتان فریاد غنچه هایی است که یارای رشد ندارند.
شعر زیبا و زلالی است با صدای بارانی
شعر شمامهربان وار روحهای ما را می بوید.
نگاه صمیمی شعرتان در اوج آسمانها همیشه برقرار
موید باشید.
ارسال یک نظر