بلای جان

بلای جان

تا عزیزم را ز من جدا کردند

فریاد بر آوردم مردوم مردم 

ای جماعت به دادم برسید 

که عزیزتر زجانم را بردند

آنچه را عزیزش می پنداشتم 

بیخبرکه خود بلای جانم بود 

منوچهر مرعشی 

24-07-2020

یک شاخه نور

یک شاخه نور 

یک شاخه نور 

 لبخند یک گل

 یک قطره عشق

مرا در این سفر بس 

برق یک نگاه 

یک قطره اشک 

 آهنگ یک قلب 

مرا در این راه کافی

 یک رنگی دوست 

یک حرف از دل 

یگانگی هستی 

مرا  توشه این راه  

یک شاخه نور

لبخند یک گل

یک قطره عشق 

مرا همراه 

یک نگاه پر مهر

یک اشاره از دور

یک ذره  از  وجود تو 

مرا در این سفر بس 

منوچهر مرعشی 

۱۲-۰۳-۲۰۲۰

درخت من

درخت من 

این درخت من است 

ایستاده سر فراز در برابر 

تیر تگرگ و تیغ آفتاب و شلاق طوفان 

این درخت من است 

پایدار و خموش و گویا 

بی اعتنا به 

دشنام شب و نفرین تیرگی و سرزنش سرما 

سایه می دهد و ثمر و صبوری 

دانه می دهد و شکوفه و شادی 

این درخت دوست صمیمی من است 

در این زمانه غریب و دور ی و تنهایی 

منوچهر مرعشی 

20-07-2020

در تو

در تو

روح جنگل

صداقت صبح 

لطف باران

نوازش نسیم 

پیام باد

آرامش شب

 در توست

بی تابی طوفان

دانایی دانه

شورش  آتش 

نجابت خاک

شادی جوانه

سخن صخره 

سخاوت دریا

جنبش موج

شعور رود

 در توست

شهامت ستاره

شکوه طبیعت 

پذیرش آسمان 

گستردگی هستی 

شادی خورشید

مهربانی زمین

پیام کبوتر

 در توست

غرش شیر 

پاکی آهو 

سرود سرو

 سخن سبزه 

شعر شبنم 

نگاه نرگس 

شوق چشمه 

نقش بنفشه

عشق پروانه 

حضور خدا 

 لحظه آبی 

ترانه های باغ 

آواز آبشار 

شکوه کوه 

 در تو ، باز هم بسیار ...

در تو ، ای انسان

 منوچهر مرعشی 

30-05-2020

دنیای کودکی

دنیای کودکی 

در سفر عمر

جاهای  بسیار رفتم 

بسیار چیز ها دیدم 

کار های فراوان انجام دادم 

.....

اکنون در انتهای این سفر 

گر چه پیر و ناتوانم 

اما دل می خواهد 

به شوق کودکی باز گردیم 

....

یاد پاکی کودکی 

سالخورده گی را می برد ز یادم 

 بوی عطر صفای کودکی 

شاد و جوانم می کند 

شور کنجکاوی کودکی سرشارم  می سازد 

عطش دانستن کودکی مرا شهامت پرسش می دهد 

شادی جوشان کودکی به وجدم  میآورد 

نوشیدن لحضات زمان کودکی مستم می کند 

....

در انتهای این گفتگوی من و دل 

من دوش 

در تنهایی 

با خویش بستم پیمانی 

 

من و دل 

باز میگردیم به دنیای کودکی 

دوباره شروع می کنیم از نقطه آغاز 

...

این بار اما با :

 توشه روشنایی ،

کوله باری از نور ، 

خرجینی  پر از خرد ، 

و هر آنچه زیبایی

منوچهر مرعشی 

15-07-2020

فراموشی

فراموشی

 

ما همه خواهیم رفت 

خاطرات اما بجا می مانند 

خاطرات هم دیر یا زود فراموش می شوند 

فراموشی اما هرگز از یاد نمی رود 

منوچهرمرعشی 

۱۱-۰۷-۲۰۲۰

با تو

با تو 

وقتی به تو می اندیشه ام انسان دگری هستم 

آنگاه که تو در خیالم هستی حال دگری دارم 

با تو که باشم  از هیچ نمی ترسم 

وقتی با تو دوستم  عشق را می شناسم 

با تو همخانه که هستم خدا را  دارم 

همسایه تو که باشم آرامش کامل دارم 

وقتی با توهمراهم خستگی نمی پذیرم 

وقت که با تو طی کنم زمان را حس نمی کنم 

با تو که هم نفس شوم پیر نمی شوم 

با تو هر جا که باشم از دل و جان شادم 

با تو از دل طوفان ها هم  می گذرم

با تو که هستم نیست نمی شوم 

با تو 

با تو هرگز از خود نمی گریزم 

 زیر یک سقف  با تو  آسمان را دارم 

با تو مرگ را چو زندگی می پذیرم

با تو از شکست پیروزی می سازم 

 با تو در دل تیرگی روشنی را می بینم 

با تو شعله امید را روشن نگه می دارم 

با تو درسیاه چاله ها هم نابود نمی شوم 

با تو از هر شکی به یقین می رسم 

با تو از صد سد سترگ  رد می شوم 

با تو از شیر و عسل شیرین ترم 

با تو با خود و دیگری و  هستی یگانه ام 

۱۴-۰۷-۲۰۲۰

منوچهر مرعشی