با تو
وقتی به تو می اندیشه ام انسان دگری هستم
آنگاه که تو در خیالم هستی حال دگری دارم
با تو که باشم از هیچ نمی ترسم
وقتی با تو دوستم عشق را می شناسم
با تو همخانه که هستم خدا را دارم
همسایه تو که باشم آرامش کامل دارم
وقتی با توهمراهم خستگی نمی پذیرم
وقت که با تو طی کنم زمان را حس نمی کنم
با تو که هم نفس شوم پیر نمی شوم
با تو هر جا که باشم از دل و جان شادم
با تو از دل طوفان ها هم می گذرم
با تو که هستم نیست نمی شوم
با تو
با تو هرگز از خود نمی گریزم
زیر یک سقف با تو آسمان را دارم
با تو مرگ را چو زندگی می پذیرم
با تو از شکست پیروزی می سازم
با تو در دل تیرگی روشنی را می بینم
با تو شعله امید را روشن نگه می دارم
با تو درسیاه چاله ها هم نابود نمی شوم
با تو از هر شکی به یقین می رسم
با تو از صد سد سترگ رد می شوم
با تو از شیر و عسل شیرین ترم
با تو با خود و دیگری و هستی یگانه ام
۱۴-۰۷-۲۰۲۰
منوچهر مرعشی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر