زندگی و مرگ

زندگی و مرگ 

می توان:

 چو گل زیست و چو  ستاره جان سپرد

چو رعد با غرش آمد و چو برق روشن رفت   

چو باد بی صدا رسید و چو طوفان گذشت 

چو دریا موجی شده و  چو ساحل نشست 

......

بنگرچگونه :

 ابربغض کرده گریست  و باران شد  

باران از آسمان فرود آمد و همدم خاک شد 

یخ فسرده باز شد و آب روان گشت 

آب در خاک محو شد و زمین را زنده کرد 

بغضی در گلو ی شکست و فریادشد 

....

تماشا کن :

 کرم از پیله خود برون زد و  پروانه شد 

هسته ای پوسته بشکست و درختی پر ثمر شد 

بذر تن به خاک سپرد و سبزه ای شاد شد 

صادقی خود را در آینه دید و دگرگون شد 

صدا از سکوت بر آمد و آواز شد 

.....

اندکی اندیشه کن :

 می توان مرگ و زندگی را در رابطه دید 

می توان زیستن و مردن را معنا بخشید 

می توان از این به آن شدن نهراسید 

می توان دگرگونی را چو تولد دید 

می توان زاویه دید را عوض کرد 

 می توان محدودیت ها را رد کرد

می توان با هستی بیکران  یگانه شد 

.....

منوچهر مرعشی 

۰۳-۰۶-۲۰۲۰