۱۳۸۷ اسفند ۳۰, جمعه

چو دانه


چو دانه از خود برون آییم
چو نسیم اخم غنچه بگشاییم
چو جوانه بشارت بهار باشیم
چو بهارباغبان زندگی باشیم

چو باران به پای زمین فرود آییم
چو ابر دل بسته خویش بگشاییم
چو باد همیشه با خبر باشیم
چو خاک سفره رنگین بگشاییم


چو ستاره خویش را بر افروزیم
چو آسمان چتر بر سرجهان بگشاییم
چو شادی غم زدای دل باشیم
چو عشق قلب زندگی باشیم

۱ نظر:

زری گفت...

سلام برمنوچهر شاعر ! بهارانه قشنگی است . با آرزوی سرسبزی بیشتردرسال نو
موفق باشی