۱۳۸۸ تیر ۹, سه‌شنبه

ققنوس



برای فروغ ندا و ندای فروغ مادر ودختری که تجسم ققنوس افسانه ای شدند روحشان شاد و روشن و پر فروغ باد



در ره عشق تو
من
سوختم
و
سوختم
و
سوختم
تا
فروغی
از شعله جاوید شدم
منوچهر مرعشی
30-06-2009

۱ نظر:

ناشناس گفت...

سلام
بغضی راه حنجره مان راگرفته است که در شعرهای ناسروده نمی گنجد.
گلوی مرغان سحر بریده شد ولی آواز سرخمان جاری است .
حسرت نگاه پنجره ها را گرفته ولی کی این سفر به آخر خود می رسد.و بغض گلوی زخمی مارا گرفته است.
زنده باشی عزیز از این شعر بیاد ماندنی و قابل وصف زیاد و زماه زهره گفتید بسیار زیبا.
فروغ شعر هایتان جاوید باد.
دریای شعرتان همیشه آبی