سپپده با مژگان نور
آسمان را ز گرد شب
جاروب می کند
پرنده با نیزه آواز
قلب غصه را نشانه می رود
خوشه با وجود دانه
مرگ را می شکند
غنچه با کمان خنده
شادی را شکار می کند
گل با گسترش خویش
نسیم را معطر می کند
و تو
بر بالهای عشق
مرا به معراج می بری
منوچهر مرعشی
06-06-2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر