۱۳۸۸ خرداد ۱۶, شنبه

در امتداد



درامتداد شعر روشن روز
دستهای من شکوفه می دهد
درامتداد نغمه های شاد باران
دانه ها جوانه می شوند
درامتداد ترانه های دلنشین باد
غنچه ها خنده می شوند
درامتداد سرود ستبر سرو
آسمان بوسه می شود
درامتداد برق چشم تو
شب سحر می شود
درامتداد آواز پر راز آب
ساقه ها قد می کشند
درامتداد هستی تو
ترانه ای زاده می شود
درامتداد پیچ وتاب راه
من به تو می رسم
درامتداد طبل طپشهای قلبمان
رهاء می شویم
منوچهر مرعشی
06-06-2009

۱ نظر:

ناشناس گفت...

سلام
خیلی شعرهایتان با شادی و پاکی آمیخته است .
به امید این دنیا