برای عشقان صادق، فرزانه ګان فروتن، هوشیاران بیدار دل، کوشندګان صمیمی، یاران پایدار دوستان عزیزم رزمندګان اشرفی و از طریق آنها به همه انسانهای زندګی ساز
فرزانه ګان فروتن
چه ساده،
دست بدست باد دادند
چه راحت،
با رود روان شدند
چه آسان،
در صمیمیت آسمان محو شدند
چه مشتاقانه،
دل بروی عشق ګشودند
چه شادمانه،
تو را پذیرفتند
چه رسا،
صدا را تا کهکشانها رساندند
چه دیوانه وار،
دل به دریا زدند
چه صبور،
همپای کوه شدند
چه فروتنانه،
سر فراز شدند
چه بی صدا،
هم سخن سینه سرخها شدند
چه نم نم،
از چشم ستاره چکیدند
چه بی پرده،
حقیت را عریان کردند
چه سهل،
به آفتاب پیوستند
چه پر شور
با ابر باریدند
چه بی قرار،
همنشین ګل شدند
چه بیدل،
هم دل بلبل شدند
چه نګران،
چشم انتظار نرګس شدند
چه بی ادعا،
از خود پلی ساختند
چه بی ترس،
خویش را بر افروختند
۲۵-۰۴-۱۰۲۰
منوچهر مرعشی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر