در عصر پر شتاب ارتباطات و اطلاعات بویژه با وجود اینترنت و ماهواره که باعث انفجار آګاهی و نزدیکی آدمیان شده اند، هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند در لاک خود باقی و مصون بماند. در پناه هیچ خدا، دین، مذهب، تفکر، ایدیولوژی ،فرهنګ، سنت، تاریخ، ملت و.. نمی توان سنګر ګرفت و باقی ماند. ګویی طوفانی رخ داده و همه را زیر سقفی بزرګ رانده و چشمهایمان را به روی یکدیګر باز کرده. اول با حیرت و بهت به یکدیګر نګاه می کنیم و از بی خبری خود نسبت به وجود دیګری شوکه و حیرت زده می شویم، بعد کمی ګارد و فاصله میګیرم اما چون به هر حال همه زیر یک سقف رانده شده ایم زیر چشمی و با احتیاط یکدیګر را می پایم اندک اندک می بینیم با وجود تفاوت اما همه هم نوع هستیم پس با کمی اعتماد به هم نزدیکتر می شویم ګاه دنیای محدود و ایمان ساده ما در برخورد با جهان وسیع و پیچیده و پیشرفته، ضربه می خورد، ترک بر می دارد و فرو می ریزد و چون یخ در برابر خورشید آګاهی و نور حقیت ذوب می شود. این پروسه ظاهرا دردناک و ذوب کننده در نهایت بر ما می افزاید زیرا حاصل آن وصل به جهانی تکامل یافته تر، زیباتر، رنګین تر و انسانی تری خواهد بود .این از همان مرګهای است که از آن نباید ترسید زیرا باعث زندګی و حیات بالاتری برای ما می شود. ما ناګذیر در هزاره جدید باید در اندیشه، هنر،فرهنګ،مبارزه سیایت، اقتصاد، روابط اجتماعی و فردی واخلاق ارزشها و...تازه و متحول و بروز شویم. دیګر نمیتوان به سرمایه و دارای های خود بسنده و افتخار کرد بلکه باید آنها را روی بانک بزرګ بشریت امروز ریخت و آنچه کار آمد تر و انسانیتر است را دلیرانه و با کمال میل بر داشت کرد و بکار بست. آری ما دارای تاریخ، تمدن و فرهنګی باستانی و ریشه دار، سابقه مبارزاتی طولانی و افتخار آمیز، هنری غنی پر محتوا وانسانی، موقعیت جفرافیای کم نظیر، منابع طبیعی و انسانی سر شار و...هستیم اما این همه برای امروز کافی نیست ما در همراهی و پیوند و شراکت با جامعه و بشر مترقی امروزی است که به جامعه ای پشرفته و حقوق انسانی خود دست خواهیم یافت و لاغیر. امروز انسانها بطور شګفت انګیزی به یکدیګر نزدیک شده اند و فردا بی ترید نزدیکتر و یګانه تر خواهند شد. رهایی هر چه بیشتر ما در همبستګی و یګانګی در ارزشهای انسانی مان در همه زمینه ها می باشد.
۰۲-۰۴-۲۰۱۰
۲۸ نظر:
ارسال یک نظر