وقتی رودها سکوت کنند
لجنزاران به سخن بر می خیزند
وقتی باغ از خواب بر نخیزد
غبار بر می خیزد
وقتی آب از رفتن باز بماند
گندآب ها خود می نمایند
وقتی باد دگرگونی نوزد
گرد مرگ می نشیند
وقتی طوفان بر نخیزد
دریا ها بز دل می شوند
وقتی زمان آبستن کاوه ها نشود
ضحاک ها زاده می شوند
آنگاه که پرواز از یاد برود
سنگ ها پرواز خواهند کرد
آنگاه که دل‌ها طهی گردد
پستی ها پر می شوند
آنگاه که خورشید نقاب برچهره کشد
تباهی ها می درخشند
آنگاه که انسان شانه خالی کند
ذلت روزمره می شود
وقتی عشق پنهان شود
کینه رخ می نماید
وقتی که دوستی دست بردارد
دوشمنی بالا دست می نشیند
وقتی مهر رخت بر بندد
خشم خیمه می زند
وقتی امید سرود سر ندهد
یأس ساز می نوازد
وقتی بغظ ابر نشکند
زمین دل شکسته می شود
وقتی صدای سوار نپیچد
سکوت سایه می افکند
وقتی آزادی جاری نباشد
سموم پراکنده می شوند
وقتی راستی رایج نباشد
دروغ جایگزین می گردد
وقتی زیبایی ارزش نباشد
زشتی زیبا می نماید
وقتی پاکی پیدا نمی شود
شقاوت پیشه می شود
وقتی دانایی در بند باشد
جهل جولان می دهد
وقتی پرسش ممنوع گردد
شیادان جشن می گیرند
وقتی نیکی نباشد
پلیدی پدیدار می شود
وقتی آدمی انسان نشود
دیوها سر بر می آورند
منوچهر مرعشی
04-05-2020
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر