منوچهر مر عشی
01-02-2009
همواره چگونگی رابطه میان هنرمندان روشنفکران و ..با مبارزین و مبارزه و تلاش برای رفع رنج و ستمی که بر مردم و جامعه بشری می رود مطرح بوده و هست . هدف اما اگر کوشش برای هر چه انسانیتر کردن روابط و مناسبات بین ما آدمیان با خود با جامعه وجهان است در این صورت اصولا در کلی ترین جهت ایشان با هم موازی حرکت خواهند کرد
اینها می توانند زبان، ابزار، روشها و.. متفاوتی داشته باشند گاهی با هم درگیری فکری ، دید گاهی، فرهنگی، کلامی و.. داشته باشند یکد یگر را نقد ،از جهاتی نفی، تصحیح، تکمیل و..کنند می توانند باهم ،در کنار هم،یا مستقل از هم باشند اما در هر حال و با هر فاصله ای قاعدتا هم مسیر هستند. بنا بر این هر کدام سعی در شناخت و درک همه جانبه موقعیت، مسائل، خواسته ها و ایده های طرف مقابل دارد. اما با همه الزامات و احترامات هر کدام استقلال عمل خود را دارد.
مبارز و کار در مسیر ایجاد فرد و جامعه ای انسانیتر در دل روابط و مناسبات ظالمانه و استثمارگرایانه کاری سنگین، پیچیده ،چند جانبه، مستمر، همگانی و.. است. هیچ فردی ،جریانی، طبقه ای، نسلی، ملتی، دینی، ایدیولوژی، فرهنگی، فکری و..به تنهای قادر به انجام و سرانجام رساندن این مهم نبوده، نیست ونخواهد بود.
البته آرمانها، ایدهها، آگاهی، اراده ،ایمان، فداکاری، هوشیاری، بردباری، تشکل، حزب، رهبری، شیوه اصولی، واقعگرای ، فرد، جمع، طبقه و...هر کدام نقش و جایگاه و کار کرد خاص خود را در مسیر رهائ فرد و جامعه دارد.
با همه این وجود اگر نیک بنگریم ما در مسیری عریض و طویل با قافله های گوناگون و تحفه های متنوع بسوی یک مقصد همسفریم. مبارزین، هنرمندان، روشنفکران ، مردم و همه کسانی که در این مسیر حرکت می کنند موازی با هم حرکت می کنند و نه متضاد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر