بارها طعم تلخ شکست را چشیده ام
بر پشت خویش زخم های بسیار دارم
قلبی شکسته و جریحه دار دارم
اعتماد دوستانه ام رادزدیده ا ند
صداقت صمیمانه ام را به سخره گرفته اند
نیروی جوانی ام را به هدر داده اند
همه داشته ام را به یغما برده اند
بسیار بدتر از این ها دیده و شنیده ام
این همه را می دانم و تسلیم یأس نمی شوم
......
در فرصتی از خاکستر خویش بر می خیزم
از تمام شکست هایم درس می آموزم
پرچم آزادی را در همه جا بر می افرازم
حقوق حتمی بشر را اصل می گیرم
با خدای خرد همراه می شوم
عقل کار ساز را به خدمت می گیرم
ساز زندگی را در همه جا می نوازم
عشق به راستی را پیشه می سازم
ستایشگر همه زیبایی ها می شوم
به نبرد با زشتی ها بر می خیزم
دنیای جهل و جنایت را به هم می ریزم
جهانی شاد و جوان و تازه می سازم
از مردن و زاده شدن نمی ترسم
........
خوبی کاشته شده در آدمی را باور دارم
به پیروزی نهایی انسان یقین دارم
اگر هزار بار دگر هم به آتش کشیده شویم
در فرصتی از خاکستر خویش بر می خیزیم
آخر ما نه حیوان که براستی فرزند انسانیم
منوچهر مر عشی
30-06-2020
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر