۱۳۸۸ آذر ۱۱, چهارشنبه

کلمات



آسمان، پر شد
از کلمات روشن
کلمه، بارید
کلمات رنگا رنگ،
از زمین روئیدند
من، کلمه را نوازش کردم
کلمه، در آتش خشم سوخت
کلمه، از چشمهای من چکید
کلمات، در خانه دل آشیانه کردند
کلمه، قلب مرا گشود
کلمه، زبان باز کرد
کلمه، بربام لب نشست
کلمه، شعر سرود
کلمات، مردگان را بر انگیختند
کلمات، سقف جهان را برداشتند
کلمه، خشت تخیل را ساخت
کلمه، رویا را بیدار کرد
کلمه، فکر را پرواز داد
کلمات، زمین ذهن را پروردند
کلمه، دست مرا گرفت
کلمه، مرا به سفر برد
من، از کلمه متولد شدم

منوچهر مرعشی
02-12-2009


۱ نظر:

ناشناس گفت...

دوست عزیز
شعر« کلمات »بسیار لطیف و زیبا سروده شده،مانند خنده های کودکانه و نفسهای آبی ، نگاهش بسان دستهای مهربان در پی نجات آهو
نقطه به نقطه اش و مو به مویش همانند نقاشی دل انگیز و بیاد ماندنی است.
بسیار متشکرم
پیروز باشید