شادیم را
با باد قسمت می کنم
تنهایم را
با درخت توت سالخورده کودکیم
غمم را
آرام به دل دریاها می دهم
اسرارم را
درگوشی به ستاره ها می گویم
بغضم را
به ابروان ابرها گره می زنم
دردهایم را
بدستا ن باران می سپارم
دلم را
به پرواز پرنده ای کوچک می بندم
دستهایم را
بدست کلمات می دهم
و
با طپش هستی
به رقص زندگی می پردازم
منوچهر مرعشی
3-10-2011
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر