۱۳۹۰ مرداد ۱۷, دوشنبه

شعر


شعر:


تولد زبان است

گسترش جهان است

فریاد سکوت است

پرواز کلام است

انفجار احساس است

ظهور زیبایست

زبان عشق است

هم آغوشی واژهاست

جان گرفتن خیال است

رقص رویاست

سقف دوستی است

خانه مهر است

تصویر افق است

پایان تنهایست

شکستن طلسم است

درهم ریختن خطوط است

برداشتن مرزهاست

دستی برای نبرد است

کاشتن آرزو هاست

گفتگو با خویش است

پرسش از خداست

ناله از جدایست

میل به جاودانگیست

جرعه ای ناب است

شراره بینش است

مستی پایدار است

رقص باسکوت است

هم زبانی با آب است

همنشینی با خاک است

هم سخنی با ستاره هاست

پیوند با هستی است



منوچهر مرعشی

08-08-2011




هیچ نظری موجود نیست: