آه
روزهای رفته
زمان سوخته
کودکیهای گم شده
خاطرات خاموش
جوانیهای بر باد رفته
زخمهای کهنه
دستهای فرسوده
پاهای خسته
پیمانهای شکسته
آرزوهای پرپر شده
گلدانهای خالی
آشیانه های بی پرنده
پشت های زخمی
دلهای خونین
سینه های پر حسرت
پیوندهای گسسته
رشته های پوسیده
چشمهای بی سو
باورهای فروریخته
رویاهای ویران شده
خیالهای بی بال
وجدانهای خفته
عاطفه های بی پیوند
احساسات سر شده
بی تفاوتی های کشنده
تنهای های تباه کننده
عقاید عقب برنده
تقدس های تخدیر کننده
ریلهای اکسیده
ارتباطات کور گشته
نغمه های خموش
روزهای تاریک
شب های بی فروغ
سایه های سرگردان
خانه های مخروبه
بنفشه های بی بهار
استخوانهای پر درد
قصه های پر قصه
پیله های بی پروانه
سالهای سیاه
افسانه های بی سر
فصلهای یکسان
تکرارهای تلخ
زخمهای دهان گشوده
رنجهای انبار شده
دردهای گره گشته
کلمات بغض شده
خفقان فریاد گشته
سکوت پر صدا
خاموشی های شرمسار
امیدهای شکسته
یاسهای پراکنده
صبرهای بسر رسیده
طاقتهای بی طاق
اسبهای بی سوار
انسانهای بی اثر
پرندگان پر شکسته
قلبهای قفل شده
استعدادهای بی ثمر
آدمهای به آخر رسیده
خونهای ریخنه
صفرهای بی نان
اشکهای سیلاب گردیده
کودکان پیر شده
نوزادهای مرده
پستی های بی پرده
رذالتهای آشکار
تصاویر فریبنده
ستاره های بی نور
خودخواهی های بی حد
حرفهای مرده
مردهای زنده خوار
فکرداران فکر فروش
شاعران شرور
فیلسوفان سراب ساز
هنرمندان حفظ وضع موجود
دین داران بی آیین
شیدان بی شرم
دزدان دست رنج
ویران کننده گان سیاره
دشمنان حیات
برهم زننده گان زیست
آه زمانه آه زمانه
منوچهر مرعشی
25-05-2011
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر