هیچ چیز نباید باعث جدایی ما از انسانیتمان شود زیرااګر از اصل خویش جدا شویم تبدیل به جسدی متعفن و موجودی پلید خواهیم شد.
مرا جدا مکن،
ز روح شقایق
ز بیرنګی آب
ز غرور عقاب
ز اندیشه شب
ز رقص رنګها
ز شادی جوانه ها
ز پیام قاصدکها
ز همراهی ماه
ز صفای صنوبر ها
مرا جدا مکن،
ز زنګ زمان
ز شکفتن ابرها
ز بوسه باران
ز خنده خاک
ز نفس باغ
ز غم باغبان
ز کار زنبور
مرا جدا مکن،
ز مهمانی ستارها
ز رازهای آسمانها
ز آهنګ دلها
ز ترانه تن ها
ز باران نګاه ها
ز بندهای وفا
ز دامهای عشق
ز ګهوره مهر
ز آغوش محبت
مرا جدا مکن،
ز حرمت ګندم
ز شوکت انګور
ز ناز شکوفه
ز رنج دانه
ز حضور سبزه
ز خلوت خدا
مرا جدا مکن،
ز عزت عزم
ز زیبایی رزم
ز درسهای میدان
ز دایره هستی
ز ترکیب اشکال
ز خط تکامل
ز نقطه نا معلوم
زعطش دانش
ز قلب حقیقت
ز حکمت نور
ز آشنایی با خویش
ز اصل خود
مرا جدا مکن ز هستی،
که می خشکم
که می پوسم
که می میرم
منوچهر مرعشی
۱۱-۰۸-۲۰۱۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر