دانه های نور

در این سپیده سرخ
بگذار چینهای پیشانیت را بر چینم
با پر ابریشم شعرم

در این سفر سنگین
بگذار سینه صخره ها را بکاوم
با سوز سوزن ترانه هایم

در این روز تاریک
بگذار امواج پریشانی زلفت را بپراکنم
با نسیم کلماتم

در این هوای گرفته
بگذار بگیرم گردغم سالیان سیاهت را
با مژگان واژه هایم
　
در این غروب زندگی
بگذار با تو در میانه میدان
با طبل گامهای دلنشین جوانه ها
برقص رزم بر خیزم

بگذار در دلهای غم زده مردم
این سرزمین سوخته
با تو دانه های نور بکاریم
　
منوچهر مرعشی
22-06-2009
تقدیم به نسل جوان، دلیر، آگاه و آزادیخواه