زلف سبز چمن

• منوچهر مرعشی

01-02-2009

می پرم توی باغ

گنجشکها را

از شاخه می پرانم

دست سیب را می گیرم

می نوازم

زلف سبز چمن را

می بوسم

پیشانی بلند برگ را

روی سفره گسترده خاک،

می زنم غلتی

بر تصویر کجم

در آب می خندم

آرامش حوض را

می زنم بر هم

جرعه ای از

گل پونه

می نوشم

می نشینم

زیر درخت توت

چیزی می گوییم

در گوش باد

غنچه ای را

با شکلکی می خندانم

نه از هیچ خدائ می ترسم

نه از هیچ خلق خدا سازی

میوه ممنوعه را

بی دلهره می چینم

می بوییم و می بوسم و

دندان میگیرم

عشق می ورزم

به زمین

شکر می گوییم

آسمان وآب را

نه از هیچ خدائ می ترسم

نه از هیچ خلق خدا سازی