در
حضور باران زنده می شوم
در
معبر باد پر بار می گردم
درشعر
شکوفه می شکفم
از
ترانه چشمه سرشار می شوم
از
صمیمیت سپیده سر می کشم
به
سخن ستاره دل می دهم
در
بغض ابر می شکنم
از
عشق خورشید شراره می شوم
در
آغوش آسمان به آرامش می رسم
من
خویشاوند جهان خویشم
منوچهر
مرعشی
17-07-2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر