برای روز جهانی کارگر
بی شک از زمانی که ظلم بوده مبارزه فردی و جمعی به اشکال و بیانهای متفاوت و مناسب با زمان مکان تاریخ و فرهنگ خاص خودش بوده، هست و خواهد بود. این عکس العمل ذاتی انسانی است و محدود به هیچ فرد، گروه، طبقه، جامعه، دین، مذهب، مکتب و.. نبوده نیست و نخواهد بود گر چه هر کدام می توانند در روند مبارزه کلی نقش و کارکرد ویژه خود را داشته باشند.علارغم همه دانش تجربیات وتلاشهای تا کنونی بشر چه تلخ و چه شیرین چه پیروز و چه شکست خورده تاریخ به آخر نرسیده و مبارزه انسان برای برقراری روابط و مناسبات انسانی اجتمایی پخته تر،جدی تر و با پشتوانه تجربه های بیشتر به شیوهای تازه تر ادامه دارد اگر غیر از این باشد بشر شایسته زیستن در این کره خاکی را ندارد. پس این جهاننی که ثانیه ها انسان می کشند نمی تواند جهان ما باشد
این دنیا
دنیای ما نیست این دنیای:
سرمایه
سود
ستم
دنیای ما نیست این دنیای :
پستی
رذل
ذلت
دنیای ما نیست این دنیای :
فرسوده
پوسیده
فرتوت
دنیای ما نیست این دنیای :
ویرانه
مرده
قبر
دنیای ما نیست این دنیای :
خشم
کینه
جنگ
دنیای ما نیست این دنیای:
تنگ
تاریک
بن ست
دنیای ما نیست این دنیای :
جهل
فریب
توطئه
دنیای ما نیست این دنیای :
قتل
غارت
خون ریز
دنیای ما نیست این دنیای:
دیوار
سنگ
فاصله
دنیای ما نیست این دنیای:
زشت
پلید
ناهمگون
دنیای ما نیست این دنیای:
بیگانه
فرو در خود
پژمرده
دنیای ما نیست این دنیای:
بی رابطه
بی چراغ
بی پنجره
دنیای ما نیست این دنیای:
بی حوصله
بی شادی
بی هلهله
دنیای ما نیست این دنیای:
بی عشق
بی اشک
بی دوستی
دنیای ما نیست این دنیای:
بی شوق
بی ذوق
بی شور
دنیای ما نیست این دنیای:
بی قلب
بی آرمان
بی روح
منوچهر مرعشی
30-04-2009
